“Kur themi kështu jemi të bindur se sikur të bashkohen të gjitha dritat e yjeve, e diellit dhe hënës, më tepër nuk do të kishin shndërit njerëzimin, se sa arsimi i shëndosh, se sa kultura dhe dituria. Tani më përfundimet janë fare të njohura dhe të qarta, njeriu i paarsimuar nuk e dallon dritën e kaltër të fatit të tij, nuk mund të realizoj vepra të mëdha që i kërkon historia e zhvillimit të shoqërisë, një arsim të shëndosh, rrënjë e së cilit i vëri renesanca, është një kusht material për një gjuhë të përbashkët të mbarë gjinisë njerëzore… për kulturën e mëndjës dhe mëndjen e kulturës, për atë që çdo njëri para së gjithash të jetë qenie kulturore. Pa mos e njohur fare gjuhën e një populli, nëpër mjet shërbimit tonë total në kulturë zbehet vlera dhe historia e atij populli.”