Veel hedendaagse architectuur kenmerkt zich door een grote beweeglijkheid. Architecten stellen hierbij in plaats van de ruimte het vlak centraal. Vloeren veranderen in wanden en gaan over in daken. Gevels verspringen en ontwikkelen een eigen diepte. Architectuur als metamorfose. Frans Sturkenboom noemt dit 'gebarende architectuur', ofwel 'gestiek van de architectuur'. Dit boek laat zien dat deze hedendaagse tendens in de architectuur voortkomt uit het historische maniërisme, dat ook de beweging en de textuur van een bouwwerk voorop stelde.

Many contemporary architecture is characterized by a high degree of mobility. Instead, the architects focus on the space rather than the flat centrally. Floors change into walls and pass into roofs. Facades skip and develop their own depth. Architecture as metamorphosis. Frans Sturkenboom calls this 'bearded architecture', or 'stitched of architecture'. This book shows that this contemporary trend in architecture derives from historical maniaism, which also suggested the movement and texture of a building.