Vanwege zijn ligging werd Walcheren al door keizer Karel V aangeduid als "sleutel tot de Nederlanden." Op dit samenstel van kreekruggen, poelgebieden en duinen groeiden niet alleen welvarende landbouw- en vissersdorpen, maar ook belangrijke haven- en handelssteden, als eerste Veere en Middelburg. Rijke Zeeuwen legden grote buitenplaatsen aan. Napoleon zorgde voor reusachtige fortificaties. De spoorlijn en grote havenbekkens maakten Vlissingen tot een diepzeehaven van gewicht. Langs de duinkust kwamen de badplaatsen tot bloei. Na 1945 moest Walcheren de enorme oorlogsschade te boven zien te komen met herstelplannen voor de steden en het landschap. Vijf deskundigen lezen in de "Historische atlas van Walcheren" de geschiedenis van het eiland af aan de geografische structuren zoals die zich in de loop der tijd in een proces van verandering en continuïteit hebben ontwikkeld.