"Begijnen waren alleengaande vrouwen die een vroom leven leidden binnen een gemeenschap. De plek waar begijnen samenleefden, wordt een begijnhof genoemd. Een dergelijk gebouwencomplex ontstond doorgaans aan de rand van een middeleeuwse stad. In de zestiende eeuw kende bijna elke Nederlandse stad een begijnhof, nu zijn er slechts twee over: in Amsterdam en in Breda. De begijnengemeenschap van Breda moet al enige tijd bestaan hebben toen in 1267 Hendrik, heer van Schoten en Breda, een belangrijke schenking deed. De begijnen kregen de grond waarop zij al leefden en mochten een kerk bezitten. Het document dat dit bezegelde is ons overgeleverd en deze eerste vermelding wordt gevierd in 2017 als het 750-jarig bestaan. Het oude Begijnhof lag zo'n 200 meter naar het westen, maar daar lag het in de weg bij de bouw van een nieuw renaissancepaleis voor de heer van Breda, graaf Hendrik III van Nassau. Het Begijnhof werd in 1535 op zijn 'verzoek' verhuisd."--Back cover.