Herman Hertzberger is een van de belangrijkste Nederlandse architecten. Tot zijn bekendste gebouwen behoren Vredenburg, Centraal Beheer, het Chassé theater, het Ministerie van Sociale Zaken en zijn scholen. Maar niet alleen zijn werk is toonaangevend, ook zijn visie is van groot belang, juist ook voor deze tijd. Hij richt zich op wat mensen nodig hebben: naast geborgenheid ook uitzicht, naast een eigen plek ook het gevoel deel uit te maken van een groter geheel. Hij wil als architect de ruimtelijke condities scheppen voor samenleven, en daarin is zijn manier van kijken en denken verwant aan de sociologie, het vak van schrijfster Christien Brinkgreve. In 'De ruimte van Herman Hertzberger' schetst Brinkgreve een portret van Hertzberger, ze gaat in op zijn visie en werk als architect, zijn achtergrond, de buurt waarin hij opgroeide, de personen die hem gevormd en gevoed hebben. 'De ruimte van Herman Hertzberger' is een ontmoeting tussen de architectuur en de sociologie, en tussen mensen die elkaar al ruim een halve eeuw kennen en tien jaar geleden opnieuw in gesprek raakten.