Waalwijk, eertijds centrum van schoen- en lederindustrie, huisvestte haar arbeiders vanaf de tweede helft van de 19e eeuw in kleine huisjes, die achter de huizen van de gegoede burgerij en de middenstand werden gebouwd. In totaal zijn er ruim 600 van die "werkmanswoningen" geweest. Ze werden ontsloten door smalle paden die tussen de huizen aan straat door liepen. Die werden "dammen" genoemd. Enkele kregen de curieuze naam "mijn". Na de komst van de woningwet in 1901 zijn de huisjes in de loop van de jaren verdwenen. Ad J van Liempt, oud- Waalwijker en stedenbouwkundige, heeft onderzoek gedaan naar deze woonvorm en er een boek over geschreven. Daarin komen al deze huisjes aan bod, compleet met locatie, eigenaars, bouwjaar, tijdstip van verdwijnen en allerlei wetenswaardigheden. Het boek bevat 335 pagina's en is verlucht met meer dan 800 situatietekeningen, plattegronden en foto's.