Wanneer een ex-gedetineerde de gevangenis verlaat, is het de taak van de overheid om erop toe te zien dat die persoon niet langer een bedreiging voor de openbare orde of veiligheid vormt. Daarom zijn de afgelopen decennia voor reguliere criminelen diverse instrumenten ontwikkeld om recidive te voorkomen en de ex-gedetineerde een 'zachtere landing' in de samenleving te laten maken en zo aan diens resocialisatie bij te dragen. Bij ex-gedetineerden met een extremistische of jihadistische achtergrond ligt dit anders; deze vorm van criminaliteit is relatief nieuw, lastiger te doorgronden en te monitoren, en re-integratie ligt gevoelig vanwege de grote politieke en publieke aandacht. Sinds 2004 is in Nederland een stroom bestuurlijke en wetgevende maatregelen op het vlak van de terrorismebestrijding op gang gekomen. Daardoor zijn er steeds meer personen die in aanraking zijn gekomen met contraterrorismebeleid, als verdachte of als veroordeelde. In Nederland betrof het aantal arrestanten tussen 2001 en 2009 naar schatting 162 mensen. Er zaten tussen 2006 en 2014 naar schatting 80 personen vast op de Nederlandse 'terroristenafdelingen' (TA). Of ze nu vastzitten of weer zijn vrijgelaten, rondom terrorismeverdachten ontstaat onrust. Ze proberen soms in de gevangenis medegevangenen te werven voor hun politieke strijd of verzetten zich tegen de zware regimes op de TA. Ook na hun vrijlating houdt het niet op: vrijgelaten terrorismegedetineerden hebben moeite hun plek in de samenleving weer te vinden, als ze dat al willen, en als hen dat wordt gegund.

Studie naar de samenhang tussen radicale gedragingen en overtuigingen, detentie en re-integratie van ex-gedetineerden met een jihadistische achtergrond.