Napisana z rozmachem powieść historyczno-przygodowa osadzona w Hiszpanii i Maroku przełomu XII i XIII wieku. Rok 1195, pogranicze Andaluzji i Kastylii. Po przegranej przez chrześcijan bitwie pod Alarcos, zwycięscy muzułmanie znaczą swą obecność ogniem i aktami przerażającego terroru. Czternastoletni Diego bezradnie obserwuje, jak Almohadowie, berberyjscy najeźdźcy z Afryki, mordują jego bliskich-- najstarszą siostrę i ojca, ubogiego karczmarza. Dwie młodsze siostry chłopca zostają uprowadzone w nieznanym kierunku. Z inicjatywy Pedra de Moro, hiszpańskiego szlachcica, zdrajcy i kolaboranta współpracującego z kalifem, trafią potem w niewolę do haremu władcy w Marrakeszu. Wypełniając ostatnią wolę ojca, Diego wyrusza do stolicy Kastylii, miasta Toledo, wyjątkowego miejsca stanowiącego kulturową mieszankę wpływów trzech religii. Tam, pod okiem mistrza Galiba, muzułmanina, człowieka światłego i bywałego na salonach, kształci się na weterynarza.