De hoofdpersoon is een foute Duitser die zijn verhaal vertelt vanuit zijn eigen perspectief als nazi en gehuwde homoseksueel. Deze dr. Maximilien Aue vertelt op bijna 1000 bladzijden minutieus zijn ervaringen als invloedrijk officier van de Sicherheitsdienst (inlichtingendienst) van de SS in heel Europa. Zo ontstaat een controversieel verhaal, dat enerzijds, tijdens massamoorden en etnische zuiveringen ontaardt in een schurkenepos -activiteiten waarvan hijzelf overigens ook onpasselijk wordt-, en anderzijds ontroert door de prachtige beschrijvingen van landschappen (Kaukasus, Oekraine, Pommeren, Antibes), van de beluisterde muziek en van de gelezen literatuur. De documentaire waarde van dit lijvige werk is groot.

Een gecultiveerde gehuwde, heimelijk homoseksuele Franse fabrieksdirecteur blikt terug op zijn inzet aan het Oostfront als SS-officier.