با رواج اسلام در سرزمین گیلان و افزایش ارتباط سیاسی و اجتماعی با مناطق دیگر، ابتدا زبان عربی و سپس زبان فارسی راه خود را به سرزمین‌های شمالی ایران باز کرد و مردمان این نواحی به‌دلیل تغییر مذهب و ساختار سیاسی و تحوّل نظام آموزشی، خواه و ناخواه به فراگیری این دو زبان پرداختند. با رواج دیرهنگام زبان فارسی در گیلان، شعر فارسی نیز در این ایلت شمالی بالید و در طول چندین قرن، شاعران بسیاری با ذئقِ سرشار و قریحة عالی خود بر غنای گنجینة سخن پارسی افزودند. کتاب پارسی سرایان گیلان که در سه بخش تدوین شده است؛ در بخش نخست گزارشی از اوضاع تاریخ سیاسیِ جنوب دریای خزر، به‌ویژه گیلان ارائه می‌دهد، در بخش دوم به وضعیّت شعر فارسی در گیلانِ پس از اسلام، نگاهی مختصر دارد و در بخش سوم شرح احوال و آثار و دست‌نوشته‌های موجود از 256 شاعرِ پارسی‌سرای گیلانی را پیشِ روی مخاطب قرار می‌دهد.