Tani si kurrë më parë, emri i tij i çuditshëm po i dukej si një profeci... nën emrin e mjeshtrit mitik, i dukej se dëgjonte zhurmën e dallgëve të turbullta dhe shihte një formë me krahë që fluturonte sipër dallgëve, duke u ngjitur ngadalë në ajër.

Çfarë nënkupton kjo? Mos ishte një mjet për të hapur një faqe të ndonjë libri mesjetar me profeci dhe simbole, një burrë si fajkua fluturonte drejt diellit, mbi det, një profeci e fundit që kishte lindur t'i shërbente dhe e kishte ndjekur nëpër mjegullnajat e fëmijërisë dhe djalërisë, një simbol i artistit, që krijonte përsëri në punishten e tij një qenie fluturuese të pakapshme dhe të pashkatërrueshme pa materialet e amullta të tokës?...